هزار و یکمین روز از کتاب فروشی هزار و یک شب خرم آباد - وبلاگ عینک سفارشی

به گزارش وبلاگ عینک سفارشی، به گزارش خبرنگار خبرنگاران در لرستان، کتاب فروشان اگر حرفه ای عمل کنند می توانند یکی از ارکان ترویج کتاب و کتاب خوانی در جامعه باشند، یک معرفی درست و یک برخورد مناسب می تواند شخصی را برای همیشه به خواندن کتاب علاقه مند کند و برعکس، یک پیشنهاد بد می تواند شخصی را که مشتاق پیش می رود، متوقف کند.

اما اینکه آیا واقعا از دغدغه های این شغل چیزی می دانیم؟ اینکه کتاب فروش ها به چه حمایت هایی نیاز دارند؟ یا اینکه چه کسانی وارد این شغل می شوند و آیا واقعاً کتاب دغدغه اصلی زندگی آنهاست؟ یا اینکه تنها برای گذران زندگی به فروش کتاب روی آوردند؟

کتاب فروشان به عنوان آخرین حلقه اتصال صنعت نشر کشور نقشی مهم و حیاتی در خرید و فروش کتاب به عهده دارند؛ فروشندگی، حرفه ای سخت و پرمشقت است. از صبح تا شب افراد مختلف با فرهنگ ها و آداب گوناگون به کتابفروشی رفت و آمد می کنند. در این میان برخورداری از مهارت هایی مانند مدیریت استرس، کنترل خشم، تصمیم گیری، راهنمایی و قاطعیت ورزی ضرورتی است که هر کتابفروشی را به داشتن آن ملزم می کند. از سوی دیگر اطلاع از محتوای کتاب یکی از ضروریات هر کتاب فروش است، برخی کتاب فروش ها نسبت به محتوی کتاب بی اطلاعند و در مقابل سؤالات مشتری شانه بالا می اندازند، در حالی که مطالعه مقدمه یا فصول شروعین کتاب می تواند اطلاعات خوب و مناسبی به کتاب فروش بدهد.

کتابفروشی مانند سایر حرفه های فروشندگی نیست و آگاهی از ظرایف و نکات ویژه در این شغل می تواند به پیروزیت فرد منجر شود. یک کتاب فروش باید بداند زمانی که در فروشگاه ایستاده است، تنها با واژه ها با مخاطبان خود ارتباط برقرار نمی کند؛ بلکه حالات و رفتار او هم در شغلش نقش ویژه ای دارد.

با این مقدمه به سراغ زوج جوان خرم آبادی رفتیم که در هزار و یکمین روز از فعالیت خود در محل نو کتاب فروشی هزار و یک شب خرم آباد برنامه افتتاحیه ای برای مکان نو کتاب فروشی خود تدارک دیده بودند که با آنها به گفتگویی پرداختیم.

آقای ظهیر بهرامی و خانم بهار معظمی گودرزی، زوج جوان خرم آبادی -که از کتاب فروشان خوش ذوق و پیروز این شهر هستند و در مدت فعالیت خود در عرصه کتاب فروشی توانسته اند فعالیت های ترویجی حوزه کتاب خوانی شامل نشست های کتاب خوانی، رونمایی کتاب، جلسات نقد و بررسی کتاب داشته باشند- برای افتتاح محل نو کتاب فروشی شان از چند روز قبل برنامه هایی تدارک دیده بودند. با اینکه مهمان های برنامه افتتاحیه یکی پس از دیگری برای عرض تبریک می رسیدند، با گشاده رویی وقت خود را در اختیار ما قرار دادند.

بهار معظمی گودرزی نحوه راه اندازی کتاب فروشی را چنین بیان نمود: در سال 1397 در فکر راه اندازی شغلی بودیم که خیلی از فضای فکری و روحی ما دور نباشد و بتوانیم یک حرکت مثبت را انجام دهیم، قبل از آن در یک انجمن فرهنگی-اجتماعی فعالیت می کردیم و به واسطه آن با یک سری از دغدغه های سطح شهر بیشتر روبرو می شدیم به همین جهت به فکر افتادیم کاری که انجام می دهیم به جز منفعت مالی، جنبه اجتماعی مثبتی نیز داشته باشد؛ بنابراین در دی ماه 1397 تصمیم گرفتیم کتاب فروشی را تأسیس کنیم پایان در 7 بهمن 1397 در یک فضای 12 متری در خیابان دلفان خرم آباد این رخ داد.

وی گفت: ما حداکثر استفاده از فضا را برده بودیم؛ به گونه ای که اگر یک نفر وارد می شد، کسی از سمت مقابلش نمی توانست برشود. خوشبختانه چون کار به خوبی پیش می رفت و ما ایده های زیادی مانند ارائه بن تخفیفِ کتاب در مدارس، برگزاری نمایشگاه کتاب در مدارس و همزمان در جلسات کتاب خوانی حضور داشتیم و دوستانی که در جلسات حاضر بودند، تمایل داشتند که در کتاب فروشی حضور داشته باشند؛ از همین رو با توجه به محدودیت فضا باعث شد در کمتر از یک سال (7 ماه) از آنجا نقل مکان کنیم و وارد فضای نو دیگری شویم.

ظهیر بهرامی افزود: با توجه به ایده هایی که در ذهنمان بود، به عنوان مثال برگزاری جلسات کتاب خوانی و تفکیک فضای ارائه کتاب کودک از بزرگسال به همین علت از فضای کوچک 12 متری به فضای بزرگتری نقل مکان کردیم.

بهرامی گفت: جلسات هفتگی کتاب خوانی مان به صورت مرتب برگزار می شد، نمایشگاه های کتاب در سطح مدارس برگزار می کردیم تا اینکه بحران کرونا شروع شد و جلسات و نمایشگاه های ما در مدارس کنسل شد و و فرایند صعودی -که ما در دو سال و اندی داشتیم- با افت شدیدی روبرو شد.

وی افزود: مسائل زیادی داشتیم و از طرف نهادهای مسئول نیز کارِ ما به عنوان کارِ آسیب دیده از کرونا شناخته نمی شد و تسهیلاتی بابت این مسائل پیش آمده دریافت نکردیم و همچنان با سختی های زیاد به کارمان ادامه دادیم و تا اینکه موعد قراردادمان با محل قبلی به پایان رسید و باید قراردادمان را تمدید می کردیم اما با توجه به اینکه اجاره بهای محل با سطح درآمد ما و با وجود مسائلی که پیش آمده بود، امکان پذیر نبود، به فکر افتادیم که کتاب فروشی را کلاً تعطیل کنیم.

بهرامی گفت: در صفحات مجازی کتاب فروشی اطلاع دادیم که روزهای آخر کارمان است؛ چون واقعاً ادامه دادن با این شرایط برایمان سخت بود؛ ولی در آن روزها چه حضوری چه در صفحات مجازی، بازخوردهایی از مردم دیدیم که افراد می آمدند و به ما دلداری می دادند و دوست داشتند که کار ما ادامه پیدا کند.

وی شرح داد: ما واقعاً به این کار دلبسته هستیم. کسی که به سراغ کتاب فروشی می آید، قطعاً اولویت اولش کسب درآمد نیست، مانند خیلی از شغل های دیگر دنبال شغل پردرآمد خاصی نیست؛ اما قرار هم نیست بابت انتخاب این شغل فدا شود، به هر حال نیاز است درآمد حداقلی فراهم شود و هم کار فرهنگی اش را ادامه دهد. استمرار این شغل مخصوصا در این دوران که با فشار و سختی فراوانی همراه است، نیازمند این است که مردم علاقه بیشتری به کتاب نشان دهند و مسئولین هم حمایت بیشتری داشته باشند.

بهرامی افزود: کتاب کالایی هست که خیلی زود از سبد خرید خارج می شود با کوچکترین افزایش قیمتِ کالاهای اساسی، کتاب از اولویت خارج می شود؛ به همین علت انتظار حمایت از مسئولین و مردم داریم.

پرسیدیم چرا هزار و یک شب به هزار و یک روز رسید و ادامه یافت؟

به فکر جمع کردن کتاب فروشی بودیم؛ اما حس همدردی که مردم با ما داشتند و حس خوبی که به ما دادند و وابستگی که خودمان در 1001 روزی که گذشت، باعث شد که نتوانیم از این کار دل بکنیم و تصمیم گرفتیم یک بار دیگر برای اینکه این کار حفظ شود تلاشمان را بکنیم.

بهرامی گفت: روز اول که کتاب فروشی را تأسیس کردیم، قفسه های ما با الهام از درخت و شبیه آن بود (پایه ها، قهوه ای و کفه ها، رنگ سبز)؛ و کتاب ها روی شاخه های تنه سوار بودند. حس این کتاب فروشی برای ما همین شکل است؛ انگار که ما یک نهال کاشتیم و الان سعی می کنیم این درخت پابرجا بماند و خشک نشود؛ بدیهی است که تنهایی نمی توانیم این کار را انجام دهیم و به حمایت نهادهایی که کار ما با آنها مرتبط هست و مردم نیاز است. ما تا توان آخرمان برای نگهداری کتاب فروشی مان تلاش می کنیم و هرچه پیش بیاید بستگی به شرایط دارد.

در ادامه نظر دو تن از مشتریان را جویا شدیم:

سروش -که از مشتریان دائمی هزار و یک شب است- می گوید: ویروس کرونا به خیلی از مشاغل ازجمله کتاب فروشان آسیب رساند. فارغ از بحث کرونا بازار کتاب در ایران متأسفانه چندان مورد استقبال نبود و این ویروس هم علتی شد که اوضاع کتاب فروشان نامساعدتر نیز شود.

هزار و یک شب یک کتاب فروشی متفاوت از همه جای شهر است.

وی افزود: ما خاطرات زیادی با هزار و یک شب داریم؛ به نظر من هزار و یک شب یک کتاب فروشی متفاوت از همه جای شهر است؛ هم فضا و هم مدیریتش؛ با مشتری به گونه ای برخورد می کنند که شما احساس می کنید فضا و مکان متعلق به خود شماست و واقعاً محیط فرهنگی است. اینک ما خوشحالیم این نهال سرپاست و امیدوارم شرایط به گونه ای رقم بخورد که ادامه پیدا کند و هزار و یک شب، هزار و یک سال ادامه داشته باشد.

سروش درباره خرید کتاب خود افزود: کتاب در سبد خرید همیشگی من هست و صادقانه روزی بیست دقیقه حداقل مطالعه دارم.

نرگس گفت: هزار و یک شب را از وقتی که در خیابان دلفان بودند، می شناسم. یک کتاب فروشی کوچک را با سرمایه شخصی خود راه اندازی کردند و کم کم جان گرفت و در شهر شناخته شد و به جای بزرگتری رفتند و بچه ها تأثیر فرهنگی خوبی در شهر داشتند؛ با اینکه کتاب فروشی های بزرگی در شهر داشتیم؛ اما کتاب فروشی هزار و یک شب فضای فرهنگی خوبی را برای مردم به وجود آورده است. کتاب های زیادی را برای ما تأمین می کردند. کتاب هایی که در بازار نبود را سعی می کردند برای مشتریان پیدا کنند. بخش کتاب امانی داشتند و این خیلی جالب بود؛ نشست های کتاب خوانی برقرار بود.

هزار و یک شب چیزی بیشتر از یک کتاب فروشی است.

وی افزود: هزار و یک شب چیزی بیشتر از یک کتاب فروشی است. وقتی که قرار بود جمع شود، مایه افسوس بود؛ نه فقط برای شخص من؛ بلکه برای هر شهری که یک کتاب فروشی قرار است بسته شود، جای تأسف دارد. خوشحالم که اینجا هنوز هست و امیدوارم که استقبال شود و کتابخوان های ما اینجا را بشناسند و آقای بهرامی و خانم معظمی گودرزی بتوانند در این حرفه بمانند و حرفه شان عوض نشود.