معجزه پیاده روی بعد از غذا خوردن؛ برترین زمان پیاده روی چند دقیقه بعد از غذا خوردن است؟ - وبلاگ عینک سفارشی

به گزارش وبلاگ عینک سفارشی، پیاده روی پس از صرف غذا به پاکسازی فکر و هضم مواد غذایی خورده شده یاری می نماید. دانشمندان دریافته اند که پیاده روی 15 دقیقه ای بعد از غذا می تواند سطح قند خون را کاهش داده و منجر به جلوگیری از ابتلا به عوارضی مانند به دیابت نوع 2 گردد.

به گزارش وبلاگ عینک سفارشی به نقل از نیویورک تایمز، نتیجه پژوهشی تازه نشان می دهد حتی چند دقیقه پیاده روی نیز می تواند این مزایا را فعال کند.

در متا آنالیزی (فرا تحلیلی) اجرا شده که نتایج آن اخیرا در نشریه Sports Medicine منتشر شده پژوهشگران به آنالیز نتایج هفت پژوهش پرداختند که تاثیرات نشستن در مقابل ایستادن یا راه رفتن را بر معیار های سلامت قلب، از جمله سطح انسولین و قند خون مورد مقایسه قرار داده است. آنان دریافتند که پیاده روی سبک دو یا پنج دقیقه ای پس از صرف غذا تاثیر قابل توجهی در تعدیل سطح قند خون دارد.

دکتر کرشاو پاتل متخصص قلب و عروق در بیمارستان متدیست هیوستن که در این مطالعه شرکت نداشته می گوید: هر کار کوچکی که انجام می دهید حتی اگر یک قدم کوچک باشد فوایدی خواهد داشت.

در 5 مطالعه ای که در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفته هیچ یک از شرکت نمایندگان به پیش دیابت یا دیابت نوع 2 مبتلا نبودند. دو مطالعه به جای مانده به آنالیز افراد مبتلا و بدون چنین بیماری هایی پرداختند. از شرکت نمایندگان خواسته شد که در طول یک روز کامل هر 20 تا 30 دقیقه دو تا پنج دقیقه بایستند یا راه بروند.

هر هفت مطالعه نشان داد که تنها چند دقیقه پیاده روی ملایم پس از صرف غذا برای بهبود قابل توجه سطح قند خون در مقایسه با نشستن پشت میز یا روی مبل کافی است. زمانی که شرکت نمایندگان به پیاده روی ای کوتاه مدت رفتند سطح قند خون آنان به تدریج افزایش و سپس کاهش یافت.

برای افراد مبتلا به دیابت اجتناب از نوسانات شدید در سطح قند خون یک جزء حیاتی در مدیریت بیماری آنان است. هم چنین، تصور می گردد که افزایش ناگهانی و کاهش سطح قند خون می تواند در ایجاد دیابت نوع 2 نقش داشته باشد.

هم چنین، ایستادن (البته نه در حد پیاده روی سبک) نیز به کاهش قند خون یاری کرد. آیدان بافی فارغ التحصیل دانشگاه لیمریک ایرلند و نویسنده مقاله حاصل از نتایج این ارزیابی می گوید:نتایج پژوهش نشان داد که ایستادن فواید کمی داشت. در مقایسه با نشستن یا ایستادن، پیاده روی با شدت ملایم تاثیر قابل توجهی را نشان داد.

به این علت که پیاده روی سبک در مقایسه با ایستادن بیش تر ماهیچه ها را درگیر می کند و از سوخت غذا در زمانی استفاده می کند که میزان زیادی از آن در جریان خون در گردش است در نتیجه، تاثیر قابل توجهی دارد.

عضلات شما میزانی از آن گلوکز اضافی را جذب می نمایند. شما هنوز همان وعده غذایی را می خورید، اما تاثیر آن بر بدن تان کاهش می یابد.

پیاده روی در بازه زمانی 60 تا 90 دقیقه پس از صرف غذا برترین نتیجه را به همراه دارد

اگرچه پیاده روی سبک در هر زمانی برای سلامتی شما مفید است، اما یک پیاده روی کوتاه ظرف مدت 60 تا 90 دقیقه پس از خوردن یک وعده غذایی می تواند به طور خاص برای به حداقل رساندن افزایش قند خون مفید باشد، زیرا در آن موقع سطح قند خون به اوج می رسد.

هم چنین، توصیه می گردد که برای انجام کار های خانه از خواب بیدار شده یا راه های دیگری برای حرکت بدن خود پیدا کنید. همین میزان فعالیت نیز به کنترل سطح قند خون در فرد یاری می کند.

دکتر یوان اشلی متخصص قلب در دانشگاه استنفورد که با این مطالعه ارتباطی نداشته می گوید:تحرک داشتن حتی میزان کم آن نیز ارزشمند است و همان طور که این مطالعه نشان داده می تواند منجر به تغییرات قابل میزان گیری در نشانگر های سلامتی شما گردد.

پیاده روی های کوچک در طول روز کاربردی تر هستند

بافی که پژوهش هایش بر روی فعالیت بدنی در محیط های کار متمرکز است خاطر نشان می سازد که پیاده روی کوتاه مدت دو تا سه دقیقه ای در طول روز فعالیتی کاربردی تر است.

او می گوید:افراد نمی خواهند بلند شوند و روی تردمیل و یا اطراف دفترشان بدوند، اما می توانند قهوه بنوشند و یا حتی برای قدم زدن به راهرو بروند.

برای افرادی که از خانه کار می نمایند یک پیاده روی کوتاه بین جلسات برگزاری کنفرانس از راه دور یا پس از ناهار پیشنهاد می گردد.

بافی می گوید:هرچه پیاده روی های کوچک را در طول روز کاری عادی تر سازیم امکان پذیرتر خواهد بود. اگر در یک محیط سفت و سخت هستید آن موقع ممکن است مسائل پیش ایجاد شوند.

دکتر اشلی می گوید اگر نمی توانید چند دقیقه را برای پیاده روی اختصاص دهید ایستادن می تواند شما را تا حدی به هدف نزدیک سازد. فواید فعالیت بدنی هرگز همه یا هیچ نیستند بلکه به صورت پیوسته وجود دارند. اثر تدریجی فعالیت بیشتر سلامتی بهتر است. به نظر می رسد هر قدم افزایشی، هر ایستادن یا راه رفتن سریع حاوی یک مزیت است.