ابعاد پرونده نجفی - وبلاگ عینک سفارشی

به گزارش وبلاگ عینک سفارشی، عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: پرونده آقای نجفی کماکان در حال طی کردن مسیری است که از نظر بی طرفی حقوقی محل تامل است. واقعیت این است که ابعاد سیاسی و اجتماعی و حتی افکار عمومی یک پرونده نمی تواند ماهیت حقوقی آن را دچار خدشه کند. اینکه یک پرونده مهم است و افکار عمومی نسبت به آن حساسیت پیدا نموده و حتی بر فرض که انزجار هم پیدا نموده باشند، ربطی به اصل نگاه حقوقی به پرونده ندارد. در بدترین حالت ممکن است که در جرایم تعزیری تخفیف های موجود در مجازات داده نشود.

از این رو باید گفت که اگر چه این حادثه همه را متاثر و جامعه را با یک شوک روبرو کرد، ولی فرایند پفراینده نشان می دهد که به هر دلیلی نگاه به آن از طرف دادسرا متفاوت از روال یک پفراینده معمولی است. اجازه دهید که به اظهارات نماینده محترم دادسرا در آخرین دادگاه نگاهی بیندازیم.

نجفی با پرداخت وجه المصالحه گزاف رضایت اولیای دم را اخذ نموده است و بر اساس آنچه شنیده ایم، با این مبلغ می توان نیمی از محکومان به قصاص در زندان رجایی شهر را که به خاطر خشم آنی مرتکب قتل شدند، آزاد کرد. او ضمن اشاره به متن کیفرخواست که عمل نجفی باعث شده نظم جهانی به هم بریزد درباره تایید این ادعا به بازتاب رسانه ای این پفراینده اشاره نمود و اضافه نمود: بعد از این اتفاق، رسانه های لندن نشین این موضوع را با بیان سوابق اجرایی نجفی بعد از انقلاب اسلامی مطرح و نظام مدیریتی پس از انقلاب را تضعیف کردند؛ این طور نشان دادند که گویی این اتفاقات در نظام مدیریتی کشور مرسوم است.

این خیلی عجیب است که این پفراینده را به نظم جهانی ربط دهند. چگونه یک موضوع خانوادگی ولو قتل عمد باشد، نظم جهانی را به هم می زند؟ شاید منظورشان نظم ایران بوده، به این نیز ربطی ندارد. چه ارتباطی می تواند میان نظم اجتماعی و سیاسی ایران و یک دعوای خانوادگی باشد؟ اگر منظورشان تبلیغ رسانه های خارجی علیه ایران است، خوب! این را برای خیلی از اتفاقات از جمله تصمیمات کشوری و قضایی نیز انجام می دهند و منحصر به این پفراینده نیست. اتفاقا آنچه در این پفراینده اهمیت پیدا کرد فقط اصل این اتفاق نبود، بلکه مسائل غیرمجرمانه از جمله اصل این ازدواج و مسائل میان آنان بود که حساسیت برانگیز شد.

اینکه آقای نجفی رقم زیادی را برای کسب رضایت داد که می توان با آن نیمی از افراد زیر قصاص در یک زندان را آزاد و رضایت را جلب کرد نوعی ورود جهت دار به پفراینده است. اگر رضایت دادن خوب و لازم است که هست، چرا باید گذاشت کسانی به علت ناتوانی از پرداخت دیه اعدام شوند، این چه ربطی به متهم دیگر دارد؟ بهتر است درخواست اصلاح قانون را انجام داد. به علاوه بیشتر این رقم مربوط به مهریه بوده و حتما نماینده دادستان از آن آگاه بوده است و باید در نظر می گرفت.

نکته دیگر اینکه بازگرداندن آقای نجفی به زندان و بقای در بازداشت بر اساس کدام ماده قانونی اجرا شده است؟ هنگامی که پفراینده از حالت قصاص خارج شد، متهم را باید با وثیقه مناسب آزاد کرد، هر چند بهتر بود که آقای نجفی از ابتدا برای احترام به افکار عمومی و کم کردن حساسیت های آن چنین درخواستی را شخصا مطرح نمی کرد هر چند به لحاظ حقوقی چنین درخواستی، حق متهم بود، البته در هر حال در جریان کرونا و مرخصی های عید باید در این دستور تجدیدنظر می شد.

مهم تر از همه نگاه به پفراینده باید حقوقی محض باشد. واقعیت آنچه در آن حمام اتفاق افتاده را چگونه می توان فهمید؟ تنها راه داوری به مستندات و مواد حقوقی است. فارغ از اینکه متهم کیست، باید بی طرف بود. فراموش نکنیم هزینه هایی که افراد مشهور در برابر ارتکاب یک جرم یا حتی یک اشتباه و رفتارناپسند ولو غیرمجرمانه می دهند، بسیار بالاتر از مجازات قانونی است. بنابراین آنان در هر صورت متحمل مجازات های مضاعف نیز می شوند.

از همه این نکات مهم تر، ادعاهایی است که آقای نجفی مطرح نموده است. چند نفر را هر چند بدون ذکر مستقیم نام برده است و اینکه آنان حتی احضار شده اند و این افراد مهم هستند. بنابراین اگر این پفراینده مهم است که هست، باید درباره ادعاهای آقای نجفی شفاف سازی گردد، چرا این موارد در پفراینده رسیدگی نشده یا علنی رسیدگی نشده است. حداقل از دو کارگردان سینما که یکی از آنان بسیار مشهور است و یک دیپلمات، یک فرد امنیتی و... در پفراینده ذکر شده که باید معلوم گردد چه نقشی در ماجرا داشته اند؟ به نظر می رسد که اهمیت این مسائل اگر از اصل این حادثه منجر به فوت بیشتر نباشد، کمتر نیست. حساسیت افکار عمومی را نمی توان تجزیه کرد. باید به همه موارد آن توجه داشت.